You are currently viewing O TYCH, KTÓRZY ODESZLI…

O TYCH, KTÓRZY ODESZLI…

znicz - O TYCH, KTÓRZY ODESZLI...

Minione święto Wszystkich Świętych przypomniało nam sylweteki osób ważnych dla świata skoków narciarskich, którzy odeszli w ciągu minionego roku.

 

Jiri Raska (04.02.1941. – 20.01.2012.)

Na arenie międzynarodowej zadebiutował w 1962 roku podczas konkursu w Oberstdorfie. Na igrzyskach olimpijskich w Grenoble w 1968 zdobył złoty medal na normalnej i srebrny na dużej skoczni, zostając tym samym pierwszym złotym medalistą zimowych igrzysk olimpijskich pochodzącym z Czechosłowacji. Dwa lata później, na mistrzostwach świata w Wysokich Tatrach został wicemistrzem świata na dużej skoczni. W 1972 roku na mistrzostwach świata w lotach w Planicy wywalczył brązowy medal i przez dzień był rekordzistą świata w odległości skoku narciarskiego z wynikiem 164 metrów. Trzykrotnie – w latach 1966, 1969 i 1970 wygrywał Tydzień Lotów Narciarskich, a w 1967 i 1968 zwyciężał Puchar Przyjaźni. Karierę skoczka zakończył w 1974 roku, po czym został trenerem czechosłowackiej reprezentacji. Dbał także o rozwój skoków narciarskich.

 

Andrzej Sztolf (09.06.1941. – 01.02.2012.)

28 grudnia 1962 w Oberstdorfie zadebiutował w Turnieju Czterech Skoczni, biorąc udział w jego 11. edycji. Na Zimowych Igrzyskach Olimpijskich w 1964 w Innsbrucku w konkursie na dużej skoczni,zajął 26. miejsce. W tym samym roku wystąpił na zimowej uniwersjadzie w Szpindlerowym Młynie, gdzie zdobył brązowy medal w skokach. W 1965 zdobył tytuły mistrza kraju na skoczni średniej i dużej. Był także dwukrotnym wicemistrzem na skoczni dużej w 1967 i 1968. Pomimo skręcenia nogi wystąpił na Zimowej Uniwersjadzie w 1966 w Sestriere, gdzie zdobył srebny medal. Cieszył się także tytułem „Mistera Uniwersjady”. Zakończył karierę w 1971 roku. Zamieszkał w Zakopanem, gdzie zajął się prowadzeniem wyciągu w Szczyrku, a następnie został instruktorem narciarskim.

 

Erwin Fiedor (20.05.1943. – 13.02.2012.)

Pierwsze sukcesy na arenie krajowej odnosił jako junior zdobywając siedem tytułów mistrza Polski zarówno w kombinacji norweskiej i skokach narciarskich.
W latach 1967 i 1968 został mistrzem Polski w skokach narciarskich narciarskich oraz w kombinacji norweskiej w roku 1964. W kombinacji dwukrotnie był wicemistrzem Polski, a w 1964 zajął 2. miejsce na zawodach w Holmenkolen. Na olimpiadzie w Grenoble 1968 w skokach dwukrotnie był 30 (na skoczni normalnej i na dużej), a kombinacji 18. Po zakończeniu kariery zawodniczej zajął się pracą trenerską. Otrzymał tytuł Mistrza Sportu. Jego wychowankami byli m.in. Jan Legierski i Stanisław Kawulok.

 

Władysław Tajner (17.09.1935. – 27.02.2012.)

Sportową karierę rozpoczął od narciarstwa alpejskiego. W 1951 roku został mistrzem Polski juniorów w slalomie gigancie. W 1956 na skoczni K-50 w Tatrzańskiej Łomnicy wygrał konkurs o Międzynarodowe Mistrzostwo Polski. Pomimo kontuzji wystąpił w Cortinie d’Ampezzo w 1956 i zajął 16 miejsce. Na igrzyska w Squaw Valley podczas treningu, przed zawodami,zaliczył ciężki upadek, uszkadzając łękotkę. Także i tym razem mimo bólu wystąpił w zawodach i zajął 31. miejsce. Cztery razy brał udział w Turnieju Czterech Skoczni. Był pierwszym Polakiem, który przekroczył granicę 110 metrów. Trzy razy wywalczył tytuł mistrza Polski – w 1956, 1957 i 1958 r., a przez kolejne dwa lata zdobywał brązowy medal w tych zawodach. W 1962 roku podczas międzynarodowych zawodów w Ruhpolding zajął drugą lokatę. W 1966 zakończył karierę sportową. Zajął się szkoleniem młodych skoczków w klubie Beskid Brenna.

 

Józef Drożdż (22.01.1918. – 12.04.2012.)

Zasłużony działacz narciarski, wieloletni członek Zarządu Głównego Polskiego Związku Narciarskiego, sędzia międzynarodowy, wychowawca wielu pokoleń młodych sportowców. W czasie drugiej wojny światowej czynnie angażował się w działalność Związku Walki Zbrojnej, był też komendantem Pogotowia Harcerskiego. Całą okupację spędził w więzieniach oraz kilku obozach koncentracyjnych. Znacząco przyczynił się do rozwoju narciarstwa w Beskidach. Za swoje zasługi otrzymał Złoty Krzyż Zasługi, Krzyż Kawalerski Orderu Odrodzenia Polski, Krzyż Oficerski Orderu Odrodzenia Polski, medal honorowy Za Zasługi dla Polskiego Komitetu Olimpijskiego i złotą honorową odznakę Związku Nauczycielstwa Polskiego. W 2005 roku został kawalerem Orderu Uśmiechu.

 

Edi Federer (20.02.1955. – 30.05.2012.)

Austriacki skoczek. Jego największym sukcesem w karierze było zajęcie drugiego miejsca w klasyfikacji generalnej Turnieju Czterech Skoczni. W 1975 wystąpił na Mistrzostwach Świata w Lotach Narciarskich, gdzie zajął 15. miejsce. Po zakończeniu kariery skoczka był menedżerem między innymi trzykrotnego zdobywcy Pucharu Świata Austriaka Andreasa Goldbergera (w latach 1992-2003). Od 2001 r. był menedżerem najbardziej utytułowanego polskiego skoczka – Adama Małysza, a od 2003 r. Thomasa Morgensterna. Zmarł po dwóch latach zmagań z chorobą układu nerwowego.

Źródło: pzn.pl

Dodaj komentarz