You are currently viewing Czy mistrzowie świata juniorów osiągają sukcesy w seniorskiej rywalizacji?

Czy mistrzowie świata juniorów osiągają sukcesy w seniorskiej rywalizacji?

Wolny Jakub Zakopane fot.Bartosz.Leja  - Czy mistrzowie świata juniorów osiągają sukcesy w seniorskiej rywalizacji?Kilka dni temu zakończył się światowy czempionat juniorów w Ałmatach. To świetna okazja do zadania sobie pytania, jak mistrzowie świata juniorów radzą sobie w seniorskiej rywalizacji. Czy więcej skoczków idzie drogą (sportową) Matti Nykaenena i Gregora Schlierenzauera, czy raczej złoci juniorzy nie wytrzymują trudów i presji rywalizacji na najwyższym poziomie między seniorami?

 

Kiedy mistrz juniorski staje się mistrzem seniorskim?

ahonen janne b.leja 300x200 - Czy mistrzowie świata juniorów osiągają sukcesy w seniorskiej rywalizacji?
Janne Ahonen, fot. Batosz Leja

Przede wszystkim należy zastanowić się nad tym, co w przypadku juniorskiego mistrza oznacza spełnienie oczekiwań w rywalizacji seniorskiej. Czy takowy zawodnik okazuje się rzeczywiście spełnionym talentem, zdobywając medal(e) najważniejszych imprez, takich jak igrzyska olimpijskie czy mistrzostwa świata? A może do realizacji pokładanych w nim oczekiwań wystarczą pojedyncze zwycięstwa w Pucharze Świata? Zapewne ile osób, tyle opinii. Postanowiłem jednak wziąć pod uwagę przede wszystkim podia w konkursach najwyższej rangi (ZIO, MŚ, MŚ w lotach, generalka PŚ, generalka PŚ w lotach, TCS). Dla zwolenników tego drugiego rozwiązania, jak i dla statystycznego porównania w poniższej tabelce dodałem również pucharowe triumfy.

 

Wielka czwórka

Schlierenzauer Gregor KK S.Piwowar 300x200 - Czy mistrzowie świata juniorów osiągają sukcesy w seniorskiej rywalizacji?
Gregor Schlierenzauer, fot. Stefan Piwowar

A zatem którzy z juniorskich mistrzów na przestrzeni minionych 36 lat okazali się mistrzami także na szczycie rywalizacji seniorskiej? Na myśl nasuwają się cztery nazwiska – Nykaenen, Ahonen, Morgenstern i Schlierenzauer. Nie ulega wątpliwości, że to jedne z największych gwiazd w całej historii skoków narciarskich. Skoczkowie ci dokonali znakomitego przejścia ze zmagań w młodszych grupach wiekowych do walki pucharowej i mistrzowskiej. Co więcej, nie musieli czekać wielu lat, aby ponownie stawać na najwyższym stopniu podium.

Morgenstern Thomas B.Leja  300x199 - Czy mistrzowie świata juniorów osiągają sukcesy w seniorskiej rywalizacji?
Thomas Morgenstern, fot. Bartosz Leja

W tym gronie jedynym brakiem jest pusta półka Janne Ahonena z napisem „igrzyska olimpijskie”. Dodajmy jednak, że 37-letni Fin wciąż wierzy w olimpijski krążek, pozostając nadal czynnym zawodnikiem. Matti Nykaenen był fenomenem poza wszelkimi wątpliwościami, zadziwiając wszystkich także… niezbyt sportowym trybem życia. Dlaczego? Wielokrotnie wspominane były konkursy, na które przychodził prosto z całonocnej imprezy i… konkursy te wygrywał. Porównywalny talent z elementem „iskry bożej” posiada Gregor Schlierenzauer, niejednokrotnie krytykowany także za to, że w czasie konkursów jest wspierany nie tylko przez jury, ale także przez… podmuchy wiatru. Z takimi argumentami ciężko dyskutować, jednak jedno jest pewne – to skoczek wybitny. Popularny „Schlieri” z nawiązką spełnił już oczekiwania pokładane w nim po MŚJ w 2006 roku. Jak sam zapowiada, nie zamierza jednak spoczywać na laurach. Na chwilę obecną 25-letni Austriak powinien popracować nad powrotem do choćby dobrej dyspozycji. Czwartym skoczkiem w tej wyliczance jest Thomas Morgenstern, który mimo 28 wiosen zakończył już sportową karierę. W czasie jej trwania zdobył praktycznie wszystko, co było do zdobycia, zaskarbiając sobie przy okazji sympatię wszystkich kibiców uśmiechem oraz wielokrotną postawą fair play.

 

Kiedy pojawi się następny dominator?

Spoglądając na lata, w których wyskoczyli ci wybitni (swego czasu) juniorzy, można wychwycić pewną regularność. Takie talenty jak Nykaenen, Ahonen, Morgenstern czy Schlierenzauer, którzy potwierdzają juniorskie osiągnięcia jako seniorzy, pojawiają się raz na 10-12 lat. Patrząc na obecną scenę skoków narciarskich, w której grono faworytów jest poszerzone niemalże do kilkunastu zawodników, można przypuszczać, że człowiek, który zdominuje zmagania na skoczniach całego świata objawi się nam w latach 2016-2018.

 

Zawiedzione nadzieje i rozczarowania

zografski vladimir2 s.piwowar 300x200 - Czy mistrzowie świata juniorów osiągają sukcesy w seniorskiej rywalizacji?
Vladimir Zografski – mistrz świata juniorów z 2011 roku, który póki co zawodzi (fot. Stefan Piwowar)

Przez lata rywalizacji w ramach mistrzostw świata juniorów oglądaliśmy także spore rozczarowania, jakich dostarczali swoim kibicom skoczkowie. W tym gronie znaleźliby się z pewnością m.in.: Lukas Mueller, Joonas Ikonen, Kazuki Nishishita czy też nasz Mateusz Rutkowski. Starszy z braci Rutkowskich, określany niegdyś następcą Adama Małysza, przegrał sportową karierę przez problemy osobiste, o których tutaj wolałbym sie nie rozpisywać. W tym miejscu należy jednak zadać pytanie o prowadzenie utalentowanej młodzieży, podejście wychowawców i trenerów, a także obecność psychologa sportowego (jakże często podejmowany ostatnio temat). Znakomicie radzą sobie z tym Austriacy, a najlepszym tego przykładem jest sportowe gimnazjum w Stams, którego absolwentami są m.in. Morgenstern, Schlierenzauer i Vettori, których osiągnięcia możecie zobaczyć poniżej. Czy u nas istnieją właśnie takie placówki edukacyjne i taka opieka nad juniorami, aby mogli oni silni psychicznie i odpowiednio ukształtowani mentalnie wkroczyć w seniorską rywalizację? Odpowiedź poznamy zapewne dopiero za kilka lat, kiedy w PŚ na stałe (miejmy nadzieję) zagości Jakub Wolny.

Należy podkreślić, że z większym dystansem należy traktować poniższe statystyki w odniesieniu do kilku ostatnich lat, ponieważ m.in. Forfang, czy Dezman dopiero zadomawiają się w rywalizacji najwyższej rangi.

 
zawodnik / rok MŚ
ZIO*
MŚ-L
PŚ (generalka)
PŚ-L
TCS
wygrane PŚ
J. Forfang (NOR) / 2015
x
x
x
x
x
x
0
J. Wolny (POL) / 2014
x
x
x
x
x
x
0
J. Hvala (SLO) / 2013
x
x
x
x
x
x
1
N. Dezman (SLO) / 2012
x
x
x
x
x
x
0
V. Zografski (BUL) / 2011
x
x
x
x
x
x
0
M. Hayboeck (AUT) / 2010
x
x
x
x
x
2
1
L. Mueller (AUT) / 2009
x
x
x
x
x
x
0
A. Wank (GER) / 2008
x
x
x
x
x
x
0
R. Koudelka (CZE) / 2007
x
x
x
x
x
x
4
G. Schlierenzauer (AUT) / 2006
3, 3
1, 2, 2
1, 2
1, 1, 2, 2, 2
1, 1, 1, 2, 3
1, 1, 2, 3
53
J. Ikonen (FIN) / 2005
x
x
x
x
x
x
0
M. Rutkowski (POL) / 2004
x
x
x
x
x
x
0
T. Morgenstern (AUT) / 2003
1
1, 2, 3
3
1, 1, 3
3
1, 2, 2, 2, 3
23
J. Happonen (FIN) / 2002
x
x
x
x
2
x
3
V.M. Lindstroem (FIN) / 2001
x
x
x
x
x
x
0
K. Nishishita (JPN) / 1999
x
x
x
x
x
x
0
W. Loitzl (AUT) / 1998
x
1
x
3
x
1, 3
4
W. Brenna (NOR) / 1997
x
x
x
x
x
x
0
M. Uhrmann (GER) / 1996
x
x
x
x
x
x
2
T. Ingebrigtsen (NOR) / 1995
x
1, 2
x
x
3
x
0
J. Ahonen (FIN) / 1993, 1994
x
1, 1, 3, 3
2, 2, 3, 3
1, 1, 2, 2, 3,
3, 3, 3
1, 2, 2, 2
1, 1, 1, 1, 1,
2, 2, 2, 3, 3
36
T. Nieminen (FIN) / 1992
1, 3
x
x
1
x
1
9
M. Hoellwarth (AUT) / 1991
2, 2
3
x
x
x
2, 2, 2, 3
8
K. Johanssen (NOR) / 1989
x
2
x
x
x
x
0
H. Kuttin (AUT) / 1988, 1990
3
1, 3
x
x
x
x
2
A.P. Nikkola (FIN) / 1987
x
2, 3
x
1, 2
x
2
9
I. Lunardi (ITA) / 1986
x
x
x
x
x
x
1
W. Haim (AUT) / 1985
x
x
x
x
x
x
1
M. Svagerko (CSV / SVK) / 1984
x
x
x
x
x
x
1
F. Wiegele (AUT) / 1983
x
x
x
x
x
x
0
E. Vettori (AUT) / 1982
1
3
x
2, 2, 2, 3
3
1, 1
15
M. Nykaenen (FIN) / 1981
1, 1, 1, 1, 2
1, 2, 3
1, 2, 3, 3, 3
1, 1, 1, 1, 2
1, 1, 2, 2
1, 1, 2, 2, 3
46
S. Collins (CAN) / 1980
x
x
x
x
x
x
1
H. Bulau (CAN) / 1979
x
x
x
2, 3, 3
3
3
13

* W powyższej tabeli jedynie wygrane konkursy PŚ są określone rzeczywistą ich ilością, pozostałe imprezy (ZIO, MŚ, MŚ w lotach, generalna klasyfikacja PŚ, generalna klasyfikacja PŚ w lotach, Turniej Czterech Skoczni) przedstawiają konkretne miejsca na podium (1 – pierwsze, 2 – drugie, 3 – trzecie).

 

Bartosz Leja

 

Ten post ma 2 komentarzy

  1. Apollo

    Bardzo fajny artykuł! Oby więcej takich jak ten i ten z dyskwalifikacjami! 🙂

    1. Bartosz Leja

      Dzięki, będzie więcej, jest już kilka kolejnych tematów „na tapecie”.

Dodaj komentarz