Po tym, jak Włoski Związek Sportów Zimowych opublikował składy kadr na sezon 2022/2023 w większości dyscyplin, kolejne kilka tygodni trwało oczekiwanie na wieści dotyczące skoków narciarskich. Okazuje się, że było to powiązane m.in. ze zmianą na stanowisku trenera głównego kadry mężczyzn, którym został Czech David Jiroutek.
Jeszcze w poprzednim sezonie rolę szkoleniowca włoskiej kadry narodowej pełnił Andrea Morassi. Po trzech latach współpraca ta jednak się zakończyła i trenerską schedę po 33-latku przejął David Jiroutek. 49-letni Czech również ma za sobą karierę skoczka, a także długoletnie doświadczenie w trenerce. Już w latach 2000-2002 pełnił funkcję szkoleniowca rodzimej kadry A i na to stanowisko powrócił później na lata 2009-2014, a także 2018-2020. W międzyczasie zanotował także trenerski epizod w Rosji. W ostatnich dwóch latach był z kolei głównym trenerem reprezentacji Francji. Teraz przed naszym sąsiadem z południa trudne zadanie związane z kształtowaniem poziomu włoskich skoków narciarskich. Co ciekawe, w latach 2009-2014 szkoleniowcem zawodników z Półwyspu Apenińskiego był… jego młodszy brat, Jakub.
Spoglądając na składy włoskich kadr mężczyzn, również można wychwycić spore zamiany. Jedynym zawodnikiem, który wciąż ma miano reprezentanta kadry A jest Giovanni Bresadola. 21-latek jako jedyny Włoch minionej zimy zdobył punkty Pucharu Świata zajmując jednak w klasyfikacji generalnej odległą 71. pozycję. „Spadek” z kadry A do kadry B zanotował z kolei najbardziej doświadczony z całej ekipy, 24-letni Alex Insam, który jako wicemistrz świata juniorów z 2017 roku wciąż nie spełnia pokładanych w nim nadziei. W drugiej kadrze towarzyszyć mu będzie 20-letni Francesco Cecon. Ponadto w kadrze C uwzględniono kolejnego skoczka z rocznika 2001, Andreę Campreghera, który względem poprzedniego sezonu awansował na ten poziom z grona zawodników „rozwojowych”.
Porównując to grono do skoczków nominowanych do kadr rok temu, można wychwycić brak Daniela Morodera, a także Mattii Galianiego, który zakończył sportową karierę.
Mniejsze zmiany zaszły z kolei w żeńskiej kadrze Włoch w skokach narciarskich. O sile grupy A nadal stanowić będą dwie siostry Malsiner – 22-letnia Lara i 19-letnia Jessica. Pieczę nad ich rozwojem sprawować będzie wciąż Sebastian Colloredo, który będzie zatem pełnił w nowym sezonie podwójną rolę. W kadrze B pozostaną z kolei dwie imienniczki – 21-letnia Martina Ambrosi oraz 16-letnia Martina Zanitzer. W kadrze C ujęto z kolei trzy młode skoczkinie – 18-letnia Asia Marcato, 16-letnia Camilla Henni Comazzi, a także 15-letnia Noelia Vuerich.
Warto też zauważyć koedukacyjną grupę rozwojową, w której znalazło się miejsce dla jednej skoczkini i czterech skoczków z roczników 2005-2007. Wydaje się jednak, że póki co perspektywy włoskich skoków narciarskich nadal wyglądają nie najlepiej. Według zakulisowych informacji, tamtejsza federacja nie wiąże z tą dyscypliną wielkich nadziei, a wyniki z poprzednich lat zdają się potwierdzać to nastawienie. W rzeczywistości najjaśniejszymi punktami dającymi nadzieję na przyzwoite wyniki w światowej czołówce są Bresadola, a wśród kobiet siostry Malsiner. Pozostałych czeka jeszcze ogrom pracy, aby choćby w zawodach niższej rangi odgrywać kluczowe role.
Włoskie kadry mężczyzn:
- Kadra A mężczyzn: Giovanni Bresadola (ur. 2001 r.).
- Kadra B mężczyzn: Francesco Cecon (2001), Alex Insam (1997).
- Kadra C mężczyzn: Andrea Campregher (2001).
- Sztab szkoleniowy męskich kadr: Sebastian Colloredo (koordynator ds. skoków), David Jiroutek (trener główny), Julian Pioner (fizjoterapeuta), Michael Lunardi (trener odpowiedzialny za Puchar Kontynentalny).
Włoskie kadry kobiet:
- Kadra A kobiet: Jessica Malsiner (ur. 2002 r.), Lara Malsiner (2000).
- Kadra B kobiet: Martina Ambrosi (2001), Martina Zanitzer (2005).
- Kadra C kobiet: Camilla Henni Comazzi (2006), Asia Marcato (2003), Noelia Vuerich (2006),
- Sztab szkoleniowy żeńskich kadr: Sebastian Colloredo (trener główny), Gabriele Zambelli (trener asystent), Lenardo di Giuseppe (fizjoterapeuta).
Grupa rozwojowa: Erika Pinzani (ur. 2007 r.), Jacopo Bigoni (2006), Maximilian Gartner (2007), Davide Moreschini (2005), Martino Zambenedetti (2006).
Bartosz Leja,
źródło: fisi.org
