Od czasu Mistrzostw Świata Juniorów i Pucharu Kontynentalnego w 2013 roku, próżno szukać Liberca w kalendarzach zawodów FIS w skokach narciarskich. W ostatnich latach zmagania na górze Ještěd były wielokrotnie odwoływane, co mogło zacząć budzić irytację kibiców i Międzynarodowej Federacji Narciarskiej. Same skocznie jednak, wciąż dobrze się prezentują i są zupełnym przeciwieństwem tego, co zastałem w Harrachovie.
Góra Ještěd w Czechach w pierwszej kolejności może przeciętnemu obywatelowi kojarzyć się z charakterystyczną wieżą umiejscowioną na jej szczycie. Budowla ta pełni rolę nadajnika telewizyjnego, ale też prestiżowego punktu widokowego, w którym umieszczono restaurację i hotel. Osobom zainteresowanym w jakimś stopniu skokami narciarskimi kojarzyć się będzie także, bądź wyłącznie, z areną Mistrzostw Świata, które odbyły się w Libercu w 2009 roku. Przez ten czempionat polscy skoczkowie przeszli bez jakiejkolwiek zdobyczy medalowej. Mistrzami świata zostali Wolfgang Loitzl oraz Andreas Küttel, a po drużynowe złoto sięgnęli Austriacy. W zmaganiach tej rangi debiutowały natomiast panie, w rywalizacji których pierwszą mistrzynią globu została Amerykanka Lindsey Van. Patrząc także na inne zawody organizowane na zboczu góry Ještěd, skocznie te raczej nie były szczęśliwe dla Polaków. Od pewnego momentu nie były w ogóle szczęśliwe dla samej dyscypliny. Pokaźna liczba rezygnacji z przeprowadzenia zawodów mogła stać się w pewnym momencie frustrującą dla kibiców i samej Międzynarodowej Federacji Narciarskiej. Po wspomnianym już czempionacie w głównym mieście Kraju Libereckiego nie zorganizowano już ani razu imprezy na poziomie Pucharu Świata. Była owszem rywalizacja w ramach Letniego Grand Prix, Olimpijski Festiwal Młodzieży Europy, Puchar Kontynentalny i Mistrzostwa Świata Juniorów, lecz po 2013 roku próżno szukać w historii obiektu imprezy najwyższej rangi. W 2021 roku na mniejszej z dwóch skoczni przeprowadzono konkursy w ramach Alpen Cup, w których triumfowali Maximilian Ortner, Jerneja Repinc Zupančič i Nika Prevc. Jest to jednak impreza, którą można śmiało nazwać „czwartoligową”.
Skocznie Ještěd w zestawieniu z obiektami w Harrachovie prezentują się ze znacznie lepszej strony. Można nawet powiedzieć, że są w bardzo dobrym stanie. Miejscami w stopnie przy rozbiegach wdziera się roślinność, jednakże ich ewentualne usunięcie nie powinno stanowić większego problemu. W czasie mojej obecności pod kompleksem, dwie osoby zajmowały się akurat koszeniem trawy w obrębie dolnej stacji wyciągu dla skoczków. Najazdom i zeskokom obu skoczni nie można niczego poważnego zarzucić. Wygląd zewnętrzny budynków na terenie kompleksu także nie budzi niepokoju. Na lewo od skoczni znajduje się sprzęt i pojazdy do przygotowania obiektów w okresie zimowym. Dla kogoś, kto nie do końca orientuje się w realiach czeskich skoków, mógłby się wydawać dziwny fakt, że dawno nie zagościł tutaj Puchar Świata. Międzynarodowa Federacja Narciarska pod koniec 2019 postawiła pewne warunki do spełnienia, aby zawody tej rangi mogły powrócić do Liberca. Konieczne było zainstalowanie nowych torów najazdowych z nowym systemem mrożenia, a także zamontowanie siatek wiatrochronnych w okolicach progu. Koszt modernizacji szacowano na ok. 30 milionów koron czeskich (CZK). Mimo wkładu miasta i regionu (7,5 mln), a także zapewnień Ministerstwa Szkolnictwa, Młodzieży i Sportu o funduszach na ten cel (15 mln), nie udało się zabezpieczyć odpowiedniej kwoty do realizacji niezbędnych prac. Tym samym temat planowanych tam wstępnie zawodów Pucharu Świata na 2021 rok upadł już rok wcześniej. Do tego doszła pandemia koronawirusa, która tylko podłożyła całej branży sportowej kłody pod nogi.
Już we wcześniejszych latach organizatorzy z Liberca borykali się z problemami finansowymi, co prowadziło do odwoływania konkursów. Tak było w sezonie 2014/2015, kiedy to w zastępstwie pojawiło się w kalendarzu niemieckie Titisee-Neustadt. Tak było też w kampanii 2018/2019 w przypadku rywalizacji zaplanowanych na lato i na zimę. Te drugie udało się zastąpić konkursami we włoskim Predazzo. Za Libercem od czasu Mistrzostw Świata w 2009 roku ciągnęły się także problemy związane z błędami w przetargach i przygotowaniach do imprezy, o których informowaliśmy TUTAJ. Kwota kar i opłat do zapłacenia przez miasto wyniosła 17,2 milionów CZK. W październiku 2020 roku zasądzono Komitetowi Organizacyjnemu Mistrzostw Świata dług w wysokości 37 milionów czeskiej waluty. 3 lata temu w rozmowie z isport.blesk.cz, szefowa komitetu Kateřina Neumannová na pytanie o powody nagromadzenia się takiego długu po organizacji czempionatu, odpowiedziała: – Czynników było wiele. Częściowo dołożył się do tego kurs franka, śnieżna klęska czy mniejsza liczba widzów niż się spodziewano. Ale głównym powodem było to, że wydaliśmy dużo więcej pieniędzy, niż planowaliśmy, na wykończenie i przygotowanie obiektów. Było wiele dodatkowych kosztów, których nikt nie przewidział w budżecie. Koszt całego czempionatu wyniósł łącznie ponad 2 miliardy CZK. Państwo na ten cel przekazało 1,5 miliarda koron, miasto 400 milionów koron, a Kraj Liberecki 165 milionów koron. O sytuacji samych skoczni Ještěd Neumannová wypowiadała się dla portalu sport.cz. – Skocznie są wykorzystywane do treningów latem, a zimą ich przygotowanie kosztuje ponad milion koron. I niestety, dla naszych nielicznych skoczków, nikt nie jest w stanie za to zapłacić. Ale z kilkoma wyjątkami, jak Oslo-Holmenkollen czy Innsbruck, skocznie narciarskie wszędzie generują straty. Nikt z nas nie będzie skakał dla zabawy, dlatego prawie wszędzie na świecie skoki narciarskie są dotowane.
Doświadczenia Czechów z Mistrzostw Świata w Narciarstwie Klasycznym i kiepskie finansowanie krajowych skoków narciarskich mogły mieć w wpływ na to, że przy niepewnym budżecie organizatorzy z Liberca odwoływali konkursy ze sporym wyprzedzeniem ze strachu przed powtórką sytuacji z udziałem komitetu Kateřiny Neumannovej. Teraz jednak, oprócz budżetu na same zawody, potrzebna jest częściowa modernizacja kompleksu. Aby do niej doszło potrzebne są chęci i wspólne działanie włodarzy obiektów na górze Ještěd wraz z władzami, aby doprowadzić skocznie do możliwości ubiegania się o coś więcej, niż Alpen Cup. Choć i tego typu zawody, które zagościły tam w ubiegłym roku, są iskierką nadziei, że skoki narciarskie nie znikną z tego miejsca. Do zrobienia jest dużo mniej niż w przypadku Harrachova. Skocznie są w bardzo dobrym stanie i nie wymagają tak wielkiego nakładu prac i finansów, jak ośrodek położony blisko granicy z Polską. Sam Liberec również jest dużo atrakcyjniejszym miejscem od Harrachova. Ładne i jednocześnie spokojne miasto, duża liczba interesujących miejsc do zwiedzania, jak choćby bogato wyposażone muzeum techniki, czy też Muzeum Północnoczeskie, a także łaźnie miejskie, ogród zoologiczny, neorenesansowy ratusz znajdujący się w obrębie rynku i wspomniana na początku wieża na szczycie góry – to wszystko sprawia, że warto tam przyjechać nie tylko z powodu skoczni i sportów zimowych, ale także dla poznania regionu. Czy zobaczymy jeszcze w Libercu zmagania najwyższej rangi? Trzymam mocno kciuki.
Wyświetl ten post na Instagramie
Karol Cześnik
Źródło: informacja własna / isport.blesk.cz / sport.cz
