Daniel Huber obecnej zimy boryka się z poważnymi kontuzjami, które nie pozwalają mu na regularne starty. 30-letni reprezentant Austrii w ramach Pucharu Świata pojawił się jedynie na obiektach w Wiśle oraz Willingen, mimo że jeszcze w poprzednich sezonach był jedną z najważniejszych postaci swojej reprezentacji. – Chciałbym poświęcić wystarczająco czasu na odbudowanie się, aby być tak mocnym jak dawniej. Aktualnie nie mam sprecyzowanego planu, jeśli chodzi o powrót do skoków – mówi nam.
Wiktor Marczuk: Pierwsze, a zarazem najważniejsze pytanie – jak się czujesz? Czy operacje przeszły pomyślnie?
Daniel Huber: Powiedzmy, że jestem teraz optymistą. Z kolanem jest wszystko w porządku, więc pierwszy z zabiegów był udany. Przede mną jednak wciąż operacja stawu biodrowego, zaplanowana na 20 marca. Nie jestem pewien, jak się na nią zapatrywać.
Czy towarzyszy Ci pustka związana z brakiem treningów i skoków?
Aktualnie pogodziłem się z brakiem możliwości oddawania skoków w tym sezonie i czekam na okres rehabilitacji, żeby krok po kroku wracać do skakania. Jak na razie nie towarzyszy mi pustka. Traktuję ten czas jako dni wolne, które mogę spędzić w domu, bez podróżowania.
Co robisz w wolnym od skoków czasie?
Poświęcam go na treningi, by wciąż być w formie. Buduję masę mięśniową, aby po operacji nie musieć zbyt długo poruszać się o kulach. Ćwiczenia są przystosowane do mojej obecnej sytuacji, ale wciąż męczą.
Czy wiesz, kiedy wrócisz do treningów na skoczni?
Dokładnie tego nie wiem, to zależy od operacji biodra. Po niej chciałbym poświęcić wystarczająco czasu na odbudowanie się, aby być tak mocnym jak dawniej. Aktualnie nie mam sprecyzowanego planu, jeśli chodzi o powrót do skoków.
Czy start w ramach Pucharu Świata w Willingen był dla Ciebie bolesny z perspektywy czasu?
Wydaje mi się, że wyczucie czasu było wtedy dobre. Czułem się dobrze na treningach i wierzyłem w siebie. Weekend w Willingen był jednym z cięższych w tegorocznym pucharowym kalendarzu pod względem warunków atmosferycznych i nie miałem wówczas szczęścia na skoczni. To była wtedy moja jedyna szansa, by walczyć o bilet na Mistrzostwa Świata w Planicy, więc było warto.
Wszyscy widzieliśmy mistrzowski konkurs na normalnej skoczni w Słowenii, kiedy Piotr Żyła zdobył złoty medal. Stefan Kraft powiedział wtedy, że zawody nie były do końca sprawiedliwe. Zgadzasz się z nim?
Tak, w zupełności się z nim zgadzam. Byłem wtedy na miejscu, a punkty za wiatr u zawodników wariowały, nie do końca oddając faktyczny stan tego, co dzieje się na skoczni. Ale tak po prostu bywa, walka w czołówce była zacięta, a ostatecznie to Piotr zakończył zmagania ze złotym medalem. Nie można powiedzieć, że jego krążek był niezasłużony.
Jakie są Twoje cele na sezon 2023/2024?
Tak naprawdę żadnych sobie jeszcze nie wyznaczałem. Analizuję teraz wszystko dzień po dniu i zobaczymy, co będzie realne. Chcę być w pełni zmotywowany w okresie rehabilitacji, co nie jest łatwe, mając za sobą pierwszą operację. Jak na razie to jest mój główny cel.
rozmawiał Wiktor Marczuk
